Heb je even?
Wat het je oplevert is meer dan ik hier kan vertellen. Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar durf wel te zeggen dat ik er een nieuw leven door heb gekregen. Echt. Ik slaap beter, eet lekkerder, voel me fitter, presteer beter in mijn werk, heb meer energie, kan meer aan, voel me zekerder, zie er jonger uit (hoor ik van anderen). Was mijn oude leven zo slecht dan? Nee, heus niet, ik was en ben een gelukkig mens, maar het kon een stuk fitter en gezonder. Was dat nodig dan? Ja, ik denk het wel. Ik had slaapapneu (nu niet meer), een matige conditie en te veel buikvet (echt ongezond, check het maar), dus was het risico op hart- en vaatziekten een stuk groter. Net als de kans op diabetes. Dat kon ik lang negeren, maar nu ik me bewust ben van de risico’s die ik liep en weer weet hoe fijn het is om me fit te voelen, wil ik dat echt niet meer.
Meer lezen? In dit interview vertelt Arjan Sollewijn Gelpke wat het hem oplevert. Erg inspirerend!
Het simpele antwoord: just do it! Ik weet ook wel dat dat makkelijker gezegd is, dan gedaan, beginnen met een gezondere levensstijl. Maar ik kan niet vaak genoeg benadrukken dat het echt reuze meevalt, en zelfs verslavend werkt in de positieve zin. Op een gegeven moment wil je niet anders meer. Dan heb je zin om te gaan sporten, en koop je die zak chips niet, gewoon omdat je er geen behoefte meer aan hebt. Voor mij was de eerste stap: over de drempel van de diëtiste, zodat ik gelijk goed begon, met een (onderbouwd) steuntje in de rug.
Er is een groot verschil tussen het korte genot van een (ongezonde) snack en het langere genieten van een fit leven. Maar sinds ik de langere termijn in mijn hoofd heb, geniet ik meer van (lekker en gezond) eten dan hiervoor. Genoot ik er echt van, of at ik zonder erbij na te denken? Ik denk toch vaak het laatste, ik pakte uit automatisme nog een bitterbal, groot stuk kaas of iets anders te eten en stopte dat als het ware in een holle kies. Ik geniet nu echt van lekker eten, juist omdat ik er beter op let wat ik eet.
Het leuke is dat je smaak verandert, je smaakpapillen passen zich aan. Je gaat die suikers minder lekker vinden. Hoe puurder je eet, hoe beter je gaat proeven. Als je smaakt zich ontwikkelt, levert dat dus ook weer nieuwe eetervaringen op. Klinkt wat vaag, misschien. Maar ik weet dat ik de laatste jaren best vaak terugviel op dezelfde menu’s, uit tijdgebrek of gemakzucht, of allebei. Dat is nu minder het geval. Er komt meer variatie in mijn eetpatroon en ik eet lekkerder dan hiervoor. Dat is erg makkelijk vol te houden.
Is dat een excuus? Door gezonder eten voel je je fitter, krijg je meer energie. En wie zegt dat gezond en lekker niet samengaan? Ja, je moet er wel je eetpatroon voor aanpassen, maar je went er zo snel aan. Mijn ervaring is dat je op een gegeven moment echt niet anders meer wilt. Dat vind ik zo’n gave ontdekking, dat als je er iets meer creativiteit in steekt, je eten echt lekkerder wordt, en gezonder. Heb je die tijd niet? Ook dan zijn er genoeg gezonde manieren om aan je vereiste voeding te komen, zonder dat je ongezonde dingen gaat eten. Ik schraap ’s ochtends wel eens een hele zak worteltjes schoon, die ik in mijn tas stop. Kost een paar minuten, maar dan heb ik wel snacks voor de hele dag bij me. Hoef ik dus ook niet op zoek naar eten. En ik vind het echt lekker!
Ook dat is een excuusgedachte en legitimeert je om het gezonde leven niet serieus op te pakken. Je rookt al niet meer, drinkt een stuk minder dan ooit, dus wat wil je nog meer? Eten moet eigenlijk gewoon minder belangrijk voor je worden. Diëtiste Simone vertelde me hierover: ‘We leven in een eetcultuur, er komen nog dagelijks meer eettentjes bij. Ik snap het gezellige aspect ervan wel, maar je kunt ook samen iets actiefs doen, in plaats van te gaan zitten en eten. Ga een wandeling maken samen, daar word je vrolijker van. Net als van chocola of een banaan, krijg je dat van beweging. Uiteindelijk voel je je daar een stuk fitter bij. Van suikers en chocola wordt je lichaam moe, die geven maar heel even energie. Een frisse neus helpt een stuk meer.’ Wat mij betreft is ‘Je leeft maar een keer’ juist de reden geworden om gezonder te gaan leven. Zo leef ik (hopelijk) langer, en in ieder geval een stuk fitter. Dat is zo fijn!
Door te zeggen dat je een bourgondisch type bent, zeg je eigenlijk: ik kan er niks aan doen. Onzin natuurlijk, ons lijf past zich aan alles aan. Wat je ook eet: je kunt je gewoonten veranderen. Het zit in je hoofd, zeggen dat je graag bourgondisch leeft. Dat is een excuus-gedachte (of, eerlijker: een smoes). Simone Temming, mijn diëtiste zegt erover: ‘Mensen vinden het moeilijk dat je aan hun eten komt, zien het als een deel van hun persoonlijkheid. Ze zeggen wel eens dat iets niet meer mag van mij, maar ik zeg niet wat mensen niet mogen.’ Ze vraagt liever wat mensen zelf denken dat er beter kan. ‘Wat kan er beter, dat weten ze best. Ze komen zelf met de oplossing. Een lekker dingetje is geen probleem, een keer een koekje of een glas wijn. Het moet wel haalbaar blijven, maar die lekkere, ongezonde dingen moeten geen gewoonte worden. Eet en drink met aandacht.’